Magdalena Okłota, Anna Niemcunowicz-Janica, Janusz Dzięcioł¹, Iwona Ptaszyńska- Sarosiek, Magdalena Szkudlarek¹, Adam Sackiewicz, Janusz Załuski, Michał Szeremeta

Mikroskopowa diagnostyka uszkodzeń przysadki u zmarłych w następstwie urazu czaszkowo-mózgowego ze złamaniem podstawy czaszki

Z Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku

Kierownik: dr hab. A. Niemcunowicz-Janica

¹ Z Zakładu Anatomii Prawidłowej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku

Kierownik: prof. dr hab. J. Dzięcioł

Celem pracy była ocena makro- i mikroskopowa przysadek osób, które zmarły z powodu urazów głowy ze złamaniem kości podstawy czaszki obejmującym siodło tureckie. Makroskopowa ocena przysadek nie wykazała zmian, w tym urazowych. Badanie histopatologiczne wykazało we wszystkich badanych przysadkach zmiany urazowe, które korelowały ze złamaniem siodła tureckiego. Obserwowano ewolucję zmian morfologicznych w zależności od czasu przeżycia po urazie. W przysadkach osób zmarłych bezpośrednio po doznanym urazie głowy stwierdzono przekrwienie i obszary krwinkotoków. Wśród badanych, którzy przeżyli od 48 do 72 godzin po urazie stwierdzono oprócz przekrwienia ogniska martwicy, a u osób, które żyły od 2 do 3 tygodni po urazie – nasiloną martwicę oraz liczne zwapnienia.

Słowa kluczowe:

przysadka, uraz głowy, medycyna sądowa

Print

• Prev
• Next