Katarzyna Bąbol-Pokora, Adam Prośniak, Renata Jacewicz, Jarosław Berent
Przydatność markerów SnP do analiz materiału biologicznego o wysokim stopniu degradacji
Z Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Kierownik: prof. dr hab. n. med. J. Berent
Najczęstszą przyczyną problemów związanych z analizą śladów biologicznych jest znaczna degradacja materiału. Standardowo stosowane układy STr mają zbyt długie amplikony do skutecznej analizy zdegradowanego DnA. W takich przypadkach dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie markerów o znacznie krótszych amplikonach, czyli SnP. W prezentowanej pracy oceniono przydatność markerów SnP do identyfikacyjno- porównawczych analiz zdegradowanego materiału dowodowego w oparciu o specjalnie opracowany zestaw 5 loci SnP (rs2294067, rs2282160, rs2070764, rs2277216, rs1063739).
Słowa kluczowe: SnP, minisekwencjonowanie, DnA zdegradowany, Lcn DnA
Pełna wersja w .pdf (190kB)